ευδιώ

εὐδιῶ, -άω, επικ. μτχ. εὐδιόων (Α) [ευδία]

1. (για θάλασσα ή για καιρό) είμαι αίθριος ή γαλήνιος («κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι», Απολλ. Ρόδ.)

2. (για πρόσ.) απολαμβάνω αίθριο καιρό.